از شيميی فقط زاج سبز به يادش ماند و از فيزيک هرگز هيچ نفهميد.

عشق را به دانشگاه بردند تا کافر شود.

وقتی دکتر شد مادرش مرده بود.

به جای گريه کردن منطق خواند ... نتيجه از صغری ها و کبری ها

درد بی دليلی شد در دل عشق.

ميل به برگشتن داشت.

از هر کوچه ای که می رفت به خانه ی مادريش نرسيد.

وقتی فيلسوف شد به سوی هر گلی که رفت آن گل پژمرد.

در آيينه ، کودک پيری می گريست.

                                                   استاد حسين پناهی 

نظرات شما عزیزان:

سفیر

ساعت21:47---8 بهمن 1389

[وب سایت]

يا و چشم به ره مانده ام تماشا کن
به ديدهٴ که به ره مانده راه پيدا کن
به غنچهٴ که ز غم لب به خنده نگشايد
گذر به باغ کن و غنچه را شگوفا کن
منم که تشنه ز باران و درعطش مانده
ببار بر سر من موج شور دريا کن

ز نام دوست شود سبز واژه هاى کلام
به گوش بى خبران اين سخن تو آوا کن
منم که عزم سفر دارم و شب تاريک
رفيق راه شو و نور را مُهيا کن
سر تو باد سلامت، اگر که ما رفتيم
ميان گم شده گان نام ماست پيدا کن
" ثنا " سرود محبت سرا و مهر و وفا
به اين کلام نکو شعر را تو زيبا کن
سلام عزیزم دل نوشته هات عالی
به وبلاگ من هم سر بزن نظر بده
عزیزم

سفیر

ساعت21:47---8 بهمن 1389

[وب سایت]

يا و چشم به ره مانده ام تماشا کن
به ديدهٴ که به ره مانده راه پيدا کن
به غنچهٴ که ز غم لب به خنده نگشايد
گذر به باغ کن و غنچه را شگوفا کن
منم که تشنه ز باران و درعطش مانده
ببار بر سر من موج شور دريا کن

ز نام دوست شود سبز واژه هاى کلام
به گوش بى خبران اين سخن تو آوا کن
منم که عزم سفر دارم و شب تاريک
رفيق راه شو و نور را مُهيا کن
سر تو باد سلامت، اگر که ما رفتيم
ميان گم شده گان نام ماست پيدا کن
" ثنا " سرود محبت سرا و مهر و وفا
به اين کلام نکو شعر را تو زيبا کن
سلام عزیزم دل نوشته هات عالی
به وبلاگ من هم سر بزن نظر بده
عزیزم

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: